Deze avond zat vol met rhythm and blues, soul en rock and roll. Het concert begon met 'I just want to make love to you'. Meer blues met een nummer van Little Walter. 'Sweet Soul Music' wordt gezongen door zangeres Beverley Skeete en zij doet samen met de saxofonisten. Alle bandleden hebben een aandeel in de show, waarbij naast Beverley ook Geraint Watkins, Terry Taylor, Albert Lee en Frank Mead de zang voor hun rekening nemen. Na het door Albert Lee gezongen 'I'll Be Your Baby Tonight' van Bob Dylan is het 'Motown time' en laat Mary Wilson horen nog steeds in topvorm te zijn. 'Baby Love', 'Stop In The Name Of Love' en 'My World Is Empty Without You' van haar Supremes komen voorbij. Special guest is Mary Nelson die in de zestiger jaren deel uitmaakte van de Supremes. Daarnaast zong ze een ingetogen uitvoering van de Norah Jones hit 'Don't know why'. De 2e set begint met een schitterende uitvoering van 'This Is A Man's World', gezongen door Beverley. 'Sugar Babe' geeft Frank de gelegeheid met zijn mondharmonica helemaal los gaat. Mary Wilson verhoogt de stemming nog eens met 'You Can't Hurry Love' en 'Back In My Arms Again'. Geraint Watkins laat een lange komische monoloog vooraf gaan aan 'It's Raining'. Bill Wyman treedt slechts eenmaal op de voorgrond als hij het door Chuck Berry bekend geworden 'You never can tell' zingt. De ingecalculeerde toegiften bestaan uit 'Crying In The Rain', een fraai duet tussen Beverley en Albert Lee (dit keer achter het keyboard) en de uitsmijter 'Dancing In The Street' waar aan ook Mary Wilson haar steentje bij draagt.